Drogen van gewaszaden

Na het oogsten moeten gewaszaden, voordat ze geschikt zijn voor opslag of verdere behandeling, gedroogd worden. Dit drogen gebeurd op verschillende manieren, afhankelijk van het soort zaad, de hoeveelheid en de vereiste eind-condities welke in het Evenwicht- Vochtgehalte (EV) in g/kg wordt uitgedrukt.

Enkele voorbeelden van de manieren van zaaddrogen zijn de statische- en fluïde bak- of kistdroging.

Voor de meeste van deze manieren is ventileren met, eventueel opgewarmde, lucht voldoende. Voor bepaalde toepassingen moet er echter een lager EV worden bereikt of zijn er andere factoren waardoor er wordt overgestapt wordt naar ontvochtiging met een adsorptie droger.

Gezien de gevoeligheid van de verschillende gewaszaden voor temperatuur en luchtvochtigheid is het logisch dat bij opslag hier voldoende aandacht aan wordt besteed.

Een algemene richtlijn hierbij is:
· Stamzaden | 30%RV bij 5°C
· Veredelde zaden | 30%RV bij 10/15°C
· Zaaizaden | 30%RV

Voor de lange termijn opslag is de Svalbard Global-seed Vault uniek in zijn soort. Dit mag worden gezien als de Ark van Noe waarin van alle planten de zaden voor meerdere generaties worden opgeslagen.

Afhankelijk van het soort zaad, de wijze waarop het is verpakt, de termijn van opslag en de kwaliteitsborging  worden de eisen aan de condities steeds hoger.

Voor wat betreft het vochtgehalte gedurende opslag van de zaden kan het betekenen dat dit steeds lager of nauwkeuriger gehandhaafd moet worden. Een drooginstallatie gebaseerd op het adsorptieprincipe is daarvoor de oplossing. Naast dat er onafhankelijkheid van seizoenen en buiten-condities ontstaat kan er naar lage vochtgehaltes(EV) gedroogd worden. Door de verschillende moderne regelingen kan het vochtgehalte niet alleen nauwkeurig gemeten maar ook gehandhaafd worden met een minimaal energie verbruik.

Ook tijdens de verschillende zaadbehandeling methodes word vaak een adsorptie ontvochtiger toegepast. Naast de onafhankelijkheid van seizoenen en buiten condities speelt hierbij ook de verbetering van de droogsnelheid, de beheersbaarheid van het droogproces, wat de kwaliteit van het eindproduct beïnvloedt en het energieverbruik een rol. Ook hier spelen de verschillende besturingen een belangrijke rol.

Voor zaadbehandeling zien we 3 hoofdtypen aan coating:

• Filmcoating; waarbij een bindmiddel wordt gebruikt om actieve stoffen aan het zaad te hechten:
• Pillering; waarbij een omhulsel om het zaad te vergroten en een gladde uniforme vorm te geven.
• Encrustering; vergelijkbaar met het pilleren met het verschil dat het zaad zijn oorspronkelijke vorm behoud.

De laatste jaren zijn er ook ontwikkelingen op het gebied van het aanbrengen van zaden op een folie waarna het zaad met een coating wordt gefixeerd.

Het drogen van de coating is hierbij een belangrijk onderdeel van het productie proces. Om de kwaliteit continu, onafhankelijk van de buitencondities, te borgen wordt de coating gedroogd met door een adsorptie ontvochtiger gedroogde lucht.